Þannig var það...

„Ég taldi mig vera á réttri leið, tók skrefin mislöng í einu. Stundum fór ég aðeins frammúr mér og stundum slakaði ég á. En alltaf á þessari erfiðu göngu vissi ég vel í hvaða átt ég stefndi. Leiðin að hreinu lífi var við þennan enda á stígnum. Ég horfði í augun á eins árs gamalli dóttir minni og sagði henni að hún yrði örugg í mínu umhverfi það sem eftir væri af hennar lífi. Þó svo að hún hafi ekki sagt margt sökum lítillar málkunnáttu þá sá ég vel hvernig hún skynjaði öryggið í orðum mínum“

Athugasemdir

[Elva Ýr (IP-tala skráð) 31.1.2008 kl. 23:16]

Bara að skilja eftir smá loppufar hérna:) .. góð færsla

kv.